اشتباه یا تجربه ؟؟؟

چند وقت پیش یکی از بچه ها برگشت به من گفت: بهنام تو چرا پیام نور قبول شدی؟ تو که جات اونجا نیست!

همین باعث شد که من بخوام این مطلب رو بنویسم.

برگشتم بهش گفتم که آره تو درست می گی، در این که دانشگاه من مزخرف هیچ شکی نیست، ولی به نظر تو من یه بار دیگه کنکور بدم؟

یه بار دیگه از تمام زندگیم بزنم و یکسال وقت بزارم با تمام دلهره و استرسش و بشینم برا کنکور بخونم؟

برا چیزی انرژی بزارم که فقط به شانست و میزان استرست سر جلسه بستگی داره؟

آره، شاید منم می تونستم یه رشته ی خوب تو دانشگاه آزاد بخونم، ولی یه اشتباه کردم که الان هم دارم تاوانش رو پس می دم.

می دونید، به نظر من اینکه در گذشته چه اتفاقی افتاده مهم نیست، مهم اینه که تو از این اتفاق و اشتباه چطوری بیشترین بهره رو ببری.

اینکه من بیام و بشینم و ناراحت باشم که چرا چنین شد و چنان، چه فایده داره؟ باید به فکر آینده ام باشم، اینه که مهمه.

باید از حالات لذت ببری و آینده ات رو بسازی. گذشته رو می خوای چیکار؟

از گذشته فقط تجربه هاش می مونه که می تونی ازش در آینده استفاده کنی.

برگردیم به بحث دانشگاه

می دونی چیه، خوب که فکر می کنی می بینی که نکات مثبتی هم داره(پیام نور رو می گم):

- مثلا هزینه ی کم

- وقت فراوونت

- راه نزدیکت (چون توی هر دهکوره که بری یه واحد دانشگاهی زده و کلا قبول شدن آسونه)

- مدرکش (شاید ندونید، ولی میگم که بدونید، دولت پشت این دانشگاست و میشه گفت مدرکش چیزی از آزاد کم نداره و برخی ها می گن که معتبر تر هم هست، البته من کامل مطمئن نیستم)

راستی، اینم بگم که انگیزه تو زندگی خیلی چیز مهمی تشریف داره. سعی کنید انگیزتون رو در مورد کاری که می کنید بدونید و برای خودتون همیشه یادآوری کنید.